sara
the dog blood coagulated. the husband chasing crematorium was really going for the gold in the beijing olympics. what a ride.
went in ready to be a bit annoyed because melodrama & misunderstandings drive me up a wall, but the pacing throughout this never actually had that be a problem. affection & rivalries (and combinations therein) all ebbed'n'flowed in ways that felt true to the characters without being drawn out or needlessly obtuse just to wring the most angst possible from the plot.
(( i am Very excited for ตัวนาย ตัวแทน to see how thailand regionalizes the story (กูรอคอยจะเห็นอัพภูมีจูบกัน) ))
(กูไม่สามารถให้คะแนนตามวัตถุประสงค์ได้เพราะมันเหมาะกับรสนิยมของกูอย่างยิ่ง)
ทุกอารมณ์ในการเล่าเรื่องได้รับความรู้สึกมีเหตุผลที่จะอยู่ที่นั่น ไม่มีอะไรฟุ่มเฟือย กูหัวเราะ กูอยากจะร้องไห้ ถูกชาลีและเบ๊บหลงเสน่ห์อย่างสิ้นหวัง นี่เป็นหนึ่งในนิยายที่คุณไม่เคยอยากจะจบเลย
