Αναφορά στον Γκρέκο

Στο τέλος της ζωής του ο Καζαντζάκης δημιουργεί το δικό του Ρέκβιεμ, μια βιογραφία όχι του εαυτού του αλλά των ιδεών του, της ψυχής του. Περιγράφει τα πράγματα που τον σμιλέψαν: την μητέρα του, τον πατέρα του, τον παππού του, την φωτιά, την θάλασσα, την Κρήτη, την Ελλάδα, τον έναστρο ουρανό, τον Χριστό, τον Βούδα, τον Νίτσε, τον Λένιν, τον Θάνατο, τον Ανήφορο. Ανοίγοντας το βιβλίο νιώθεις μια θύελλα να ορμάει να ξεφύγει απ'τις σελίδες, τις τελευταίες σκέψεις που θέλουν όλες μαζί να βρουν την ελευθερία τους, και σαν ξανακλείσει το βιβλίο, δεν γυρνάνε πίσω, αλλά ταξιδεύουν να βρουν σάρκα να φωλιάσουν. Ο συγγραφέας νιώθει πως έχει χρέος να δώσει αναφορά σε έναν άλλον Κρητικό, στον Ελ Γκρέκο, αλλά ταυτόχρονα δίνει αναφορά σε όλους μας, ελπίζοντας να έχει κάτι χρήσιμο να μας προσφέρει. Σε ευχαριστούμε Καζαντζάκη!