Σκοτεινά Φεγγάρια

Τα σκοτεινά φεγγάρια του ανερχόμενου συγγραφέα Γιώργου Δόλγυρα, ειναι ένα βιβλίο που μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη ως προς τη φαντασία του συγγραφέα και τη χρήση της τέχνης της γραφής. Με εντυπωσίασε πάρα πολύ θετικά και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Πρόκειται για τέσσερα διηγήματα τα οποία κατά τη δική μου αναγνωστική άποψη εστιάζουν στο γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι δεν ζούμε απλά επιβιώνουμε, δεν μετράμε τις στιγμές αλλά τα υλικά αγαθά, δεν υπολογίζουμε τα συναισθήματα του άλλου παρα τα ποδοπατάμε χωρίς ενοχές... Θίγεται, το φαινόμενο του Bulling και πως μπορεί το θύμα να γίνει θύτης, έρευνες τις προσωπικές ανασφάλειες που κάθε ένας μας αισθάνεται, στη λάθος διαπαιδαγώγηση των παιδιών από ανάξιους η εγωιστές γονείς, στην προσήλωση μας στα υλικά αγαθά και όχι στην ουσία της ζωής και στα απλά και λιτά πράγματα που μας κάνουν αληθινά ευτυχισμένους. Μεταδίδει ηθικά διδάγματα όπως το να ζούμε την ζωή μας και να μην αναβάλλουμε τίποτα για την επόμενη μέρα, να είμαστε αυτάρκης και να μην αφήνουμε κανέναν να μας εξουσιάζει γιατί άπαξ και γίνει συνήθεια δεν αλλάζει ούτε στην άλλη ζωή! Οφείλουμε να διασφαλίζουμε την προσωπικότητα μας και την εσωτερική ηρεμία μας, την ζωντανή γαλήνη, αυτή που αγγίζει την ευτυχία στις στιγμές μας. Ένα στοιχείο που κυριαρχεί είναι πως μόνο η αγάπη θεραπευθεί και απελευθερώνει. Η αληθινή και ανιδιοτελής αγάπη που απλώνεται στην καρδιά του άλλου σαν βελούδο και εξαπλώνει ερωτικά κύτταρα σε ολάκερη την ύπαρξη του ανθρώπου. Στα τρία διηγήματα, οι πρωταγωνιστές έχουν την ίδια κατάληξη, το τέταρτο αντικατοπτρίζει την ανθρωπότητα των τελευταίων δεκαετιών. Νιώθω πως δίνει μία ελπίδα για τον άνθρωπο και για την πορεία του αλλά έμμεσα και πολύ διακριτικά.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα από τα τέσσερα, γιατί πραγματικά το καθένα μου έδωσε ξεχωριστά μηνύματα και με έκανε να το ζήσω σαν κινηματογραφική ταινία η σειρά που παρακολουθώ.

Ένιωσα πως υπήρχαν επιρροές του συγγραφέα, από ταινίες και σειρές τις οποίες έχουμε όλοι δει. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλω να συγχαρώ τον νεοφερμένο συγγραφέα επειδή μπορεί να μένει επιρροές του να ήταν κινηματογραφικές αλλά το ίδιο το πόνημα του ήταν τόσο ξεχωριστό που κάλυψε κάθε πιθανό σύνδεσμο μεταξύ τους.
Σαν λάτρης των βιβλίων, η δεύτερη ιστορία με “μάγεψε”! Ένιωσα πως ζούσα εκεί μαζί με τους πρωταγωνιστέςιστορία και πως ήμουν μέρος της προσπάθειας τους να αλλάξουν κάποια πράγματα έτσι ώστε να ελευθερωθούν κάποιοι άνθρωποι.

Είναι το απόλυτο Page Turner αφού το ολοκλήρωσα μέσα σε μιάμιση ώρα.


Το συνιστώ σε όλους τους ‘‘σκοτεινούς'' φίλους της γκόθικ λογοτεχνίας και όχι μόνο.

Απλά μετά την ανάγνωση του... ίσως να φοβηθειτε να διανύσετε ένα δρομάκι νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι...


Καλοτάξιδο φίλε μου Γιώργο. Σε ευχαριστώ για αυτό το μαγικό ταξίδι στην dark πλευρά της γραφής. Σου εύχομαι καλή πορεία.