Birinci Tekil Şahıs

Çok uzun bir süre Murakami okumaya ara vermiştim, bu açığı öykü derlemesiyle kapamak güzel oldu. Sonunda kulak memeleriyle (hatta genel olarak memelerle) alakalı uzun paragrafların olmadığı, orta yaş bunalımlı erkek-liseli lolita kız fantezilerinin olmadığı bir kitabına daha denk geldim. Ve kendisini ilk başta okumayı niye bu kadar sevdiğimi hatırladım. Hallelujah cidden. Genel olarak bütün öyküleri keyifle okudum. Beyzbol ile alakalı olan hariç çünkü zaten zerre alakam olmayan bir konu hakkında bir de üstüne fanatik beyzbol şiirlerinin olduğu bir öyküyü sevmeyi beklemiyordum. Gerçi aralardaki aile dinamikleriyle alakalı yazıları hoştu o yüzden yine de okudum. Favorim sanırım “With the Beatles” adlı öyküsü oldu ama “Taştan Yastık” ve “Charlie Parker Bossa Nova Çalıyor” ile yarışabilir.