Bryony and Roses

Ik begon dit als luisterboek te lezen en werd meteen meegesleept door het verhaal en de stem van de hoofdpersoon. Ik was echter geen fan van de stem die het verhaal in het audioboek voorlas, dus besloot ik al snel over te stappen op het e-book.

Dit is alles wat ik voelde ontbreken in T. Kingfisher's veelgeprezen Nettle & Bones.
Waar de eerste me niet kon ontroeren en er niet in slaagde mij emotioneel geïnvesteerd te voelen, slaagde dit verhaal erin om dit bijna vanaf de eerste pagina te doen.

Het is geen geheim dat ik van Belle en het Beest en hervertellingen van dit verhaal houd, maar ik ben op een punt gekomen dat ik dacht dat het niet langer mogelijk was om een rechtstreekse hervertelling toch een originele draai te geven.
Ik had het mis, want wat T. Kingfisher deed met het bronmateriaal in haar Bryony & Roses is zowel een ode aan het origineel van de Villeneuve als hoogst origineel en verrassend.

Uit eerdere boeken van deze auteur ken ik haar als heerlijk griezelig en ook in dit verhaal slaagt ze erin om me te doen huiveren en iets dat als mooi en puur wordt beschouwd in een heel ander licht te laten bekijken. Tegelijkertijd zorgde de humor in dit boek ervoor dat ik meerdere keren hardop moest lachen.
Ik ben een grote fan van deze combinatie van griezelige onrust en sarcastische scherts. In dat opzicht deed het me denken aan Kingfisher's What moves the dead, waar ik ook van hield.

Dus ja, ik was hier absoluut dol op en kan niet wachten om in Kingfishers andere sprookjesvertellingen te duiken.