De dood zingt in Napels

Ricciardi is commissaris bij de politie in Napels in de jaren dertig, wanneer het fascistische regime in Italië aan de macht is. Het verhaal begint intrigerend, wanneer je erachter komt dat Ricciardi de laatste momenten in het leven van mensen ziet, continu herhaald op de plek waar ze stierven. In de rest van het boek heeft deze gave echter weinig nut en leest het boek als een gewone whodunit.

De schrijfstijl is erg vriendelijk en mild! Hoezeer de vrij aan het begin van het verhaal geïntroduceerde kapelaan Don Pierino oprecht geniet van de opera komt heel duidelijk naar voren, en ik gun het deze vriendelijke man van harte dat hij hiervan mag genieten. Het lukt niet veel boeken om me zo te laten meeleven met een personage.

Aan het begin van het verhaal lijkt de vertelling bij vlagen puntsgewijs, haast opsommend wat je even moet weten van bepaalde personages, alvorens het verhaal echt kan gaan beginnen. Al met al een aardig verhaal; wie weet lees ik in de toekomst nog een boek over commissaris Ricciardi.