De droomkoningin: de vaderromans

Dit is een van de drie romans die Elsbeth Etty nomineerde voor heruitgave ter ere van Maarten ‘t Harts 75e verjaardag in 2019. Het boek blijkt meer autobiografisch te zijn dan op het eerste gezicht lijkt, volgens Etty. Maar laten we eerlijk zijn, welke roman van Maarten ‘t Hart bevat geen autobiografische elementen? Hij weeft altijd op de een of andere manier zijn eigen leven in zijn boeken.

Dit specifieke boek, oorspronkelijk uitgegeven in 1980, behoort tot zijn vroegere werken. Het verhaal volgt Metten Anker, een musicoloog die na een affaire ‘s avonds laat verdwaalt in een volkstuinencomplex. Terwijl hij verdwaalt, reflecteert hij op de vrouwen in zijn leven en zijn visie op relaties en huwelijk. Klassieke muziek, vooral Bach, speelt een belangrijke rol in het leven van Metten en zijn vrouw Renske, een concertvioliste. De Chaconne van Bach, specifiek geschreven voor solo viool, wordt een leidmotief in het boek, waar Metten het leven vergelijkt met de variaties op dit muziekstuk.

Hoewel dit alles op papier interessant klinkt en het boek op het eerste gezicht een perfecte match lijkt voor mij als Bach-liefhebber en fan van ‘t Hart, bleek het niet aan mijn verwachtingen te voldoen. Hoewel de typische humor van ‘t Hart aanwezig was, voelde het boek te kunstmatig aan en miste ik het gebruikelijke scherpe randje. Hoewel ‘t Hart scherpe observaties over relaties en huwelijk maakt, vond ik de interne overpeinzingen van de hoofdpersoon te onsamenhangend, waardoor het verhaal eigenlijk nergens naartoe leek te gaan. In zijn latere werken slaagt ‘t Hart er beter in om boeiende verhaallijnen te combineren met thematische verwerking.

3 sterren.