Ja, potępiona

Najlepsza z trzech części. Z każdą stroną coraz bardziej nie mogłam się oderwać od lektury. Książka, Ja diablica, po którą sięgnęłam żeby zabić czas czekając w kolejce u lekarza okazała się świetnym źródłem rozrywki i wciągnęła na tyle, że z przyjemnością pochłaniałam kolejne części.
Choć nie ukrywam, że postać Wiktorii okropnie mnie irytowała, a nazywanie Piotra “Piotrusiem” wkurzało niemiłosiernie.