The Haunting of Hill House

Dit boek kende ik als DE klassieke horror over een spookhuis. Ik was dan ook enigszins verbaasd dat het spookhuis eigenlijk slechts ondergeschikt is in gans dit verhaal. In plaats daarvan krijgen we een soort maatschappijkritisch verhaal met commentaar op de traditionele gezinsstructuur en wat dit betekent voor degenen die er niet in passen.
Het hoofdpersonage Eleonor voelt zich nergens thuis en in Hill House zien we haar psychologische ontrafeling, die naar een destructief crescendo wordt gedreven.

Op zich was dit een erg sfeervol en claustrofobisch boek, met spannende momenten, maar veelal ook wat langdradig en onzinnig.
Uiteindelijk was ik vooral teleurgesteld, ik had er meer van verwacht en vooral iets helemaal anders. Het bevatte toch een paar mooi zinnen en gedachten. Vooral de openingszin is er eentje die ik wil onthouden.

“No live organism can continue for long to exist sanely under conditions of absolute reality.“