Winter glass

Dit tweede en laatste deel kon me precies net iets minder meenemen dan zijn voorganger.
Alle elementen waren er, maar er werd te veel verteld en te weinig getoond. Alles ontvouwde zich net een beetje te gemakkelijk, er waren net iets teveel toevalligheden of uitstekend getimede plotse herinneringen.

Ik blijf wel fan van de poëtische schrijfstijl, de benamingen en hoe de bekende sprookjeselementen verwerkt werden.
Deze duologie is dus zeker wel een aanrader voor fans van originele hervertellingen.