Calculating God

Famous last words: Ge moet dat kopen, ge gaat dat goed vinden! (Onderverstaan: “gij met uw skeptisch gedoe altijd en bekijk het ook eens vanuit een andere positie” en tralala).

In theorie, op de korte korte inhoud afgaand (ik vermijd lange inhouden en reviews vóór ik boeken lees), zag het er niet oninteressant uit: wat als er aliens zouden landen op Aarde en die aliens zouden zeggen dat ze bewijzen hebben dat God bestaat?

Euh neen, dus.

Filosofie van den Aldi, wetenschap van mijn voeten, een plot zo lek als een vergiet: ik heb meer dan eens gedacht ik misschien mijn regel van “ik lees een boek ook uit als ik er aan begonnen ben” zou moeten laten varen.

Een zeer slecht boek, vond ik.

Op een paragraaf samen te vatten, ook: aliens bezoeken Aarde, atheïstische archeoloog met kanker krijgt een Reader's Digest-versie van de meest afgezaagde Behe meets Answers In Genesis-achtige nonsens, compleet met “quantum” evolutie en missing missing links en irreduceerbare complexiteit van het flagellum (zie ook). Atheïstische professor doet onwetenschappelijke veronderstelling na onwetenschappelijke veronderstelling, aliens slikken dat als koek, Betelgeuse gaat plots supernova maar “de hand van God” zorgt ervoor dat de Aarde niet vergaat. Professor verliest zijn ongeloof (of zo), en gaat met een raket mee naar “God”. Daar toegekomen, deus ex machina (heh) de chromosomen van mensen en de twee alien-rassen worden in een pot gemengd en “bevrucht” door “God”, waarna een nieuwe “God” geboren wordt en de professor sterft.

Nonsens, en ik heb meer dan een een aantal keer luidop gevloekt: het leest al een scholier die wat brochures van Intelligent Design probeert samen te vatten, en die ooit eens heeft gehoord van het antropisch principe. Slecht geschreven, slecht verhaal, slechte personages. Slecht, slecht, ongeloofwaardig en slecht.

Laten liggen. Zeer hard laten liggen.