Duisternis

Het hoofdpersonage uit Duisternis is één van de minst sympathieke personages die ik de laatste tijd ben tegen gekomen. Alles stootte me af van Libby Day: ze is egoïstisch, gemeen, gewelddadig en wentelt zich in zelfmedelijden. En toch, toch blijf je aan haar kant staan doorheen het verhaal. Ook de andere personages zijn niet bepaald lieverdjes. Het ganse boek is een reis doorheen de meest duistere hoekjes van de menselijke geest.
Het mysterie van wat er die nacht gebeurde blijft doorheen het boek aan je knagen. De manier van schrijven, enerzijds in het heden met Libby en anderzijds in het verleden, vanuit het perspectief van de slachtoffers en de vermeende moordenaar, doen je verder lezen en raden.
Duisternis is een gruwelijk en solide mysterie, dat je meeneemt in het hoofd van een aantal zieke, verachtelijke en ziekelijke mensen. Het is vlot geschreven en laat je raden tot het einde.