How High We Go in the Dark

Door middel van een verzameling onderling verbonden korte verhalen leren we over de uitbraak van een verwoestend virus dat menselijk leven op aarde bedreigt. We volgen de mensheid in hoe ze zich aanpassen aan deze nieuwe realiteit, waar we de opkomst van opportunistische bedrijven zien en koortsachtig wetenschappelijk onderzoek volgen.

De gepresenteerde ideeën waren erg interessant en onderzoeken de menselijke aard en hoe verschillende mensen op verschillende manieren met dit trauma omgaan. Ik vond het leuk om de verbanden tussen de verhalen te ontdekken en te zien hoe de wereld evolueerde in de jaren na de infectie.

Ik vond het echter niet echt leuk om te lezen, vond het vooral een beetje saai en langdradig.
Sommige verhalen hadden meer impact dan andere, maar bij de meeste bleef ik me gewoon afvragen welk nieuw inzicht ik eruit moest halen. Eén verhaal heeft me doen wenen, het meest emotionele over het pretpark, maar over het algemeen moest ik mezelf echt dwingen om door verhaal na verhaal te ploeteren.
Ik hoopte dat het tegen het einde zou culmineren in een soort openbaring. De finale onthulling was echt wel cool (deed me echt veel denken aan de conceptalbums van Ayreon) en wierp inderdaad een soort van nieuw licht op sommige verhalen, maar was helaas voor mij niet voldoende om te vergeten dat ik me toch doorheen dit boek heb moeten sleuren om tot die revelatie te komen.