Poster Girl

Dit boek heeft me verrast. Ik was niet meteen enthousiast om dit te lezen en de enige reden waarom ik het las toen ik het las, was omdat ik het in mijn Fairyloot Adult abonnement had gekregen en neurotische ik deze boeken wil lezen in de volgorde waarin ik ze krijg, lol.
Maar ooh, ik ben zo blij dat ik mezelf dwong dit te lezen, want ik vond het echt fantastisch.

Dit vertelt het verhaal van de nasleep na de val van een dystopisch regime, maar alleen door de ogen van één persoon, die opgroeide in dit regime en ervan hield en zelfs in floreerde.
Het is een heel ingetogen en sfeervol boek. Het desolate gevoel dat zo typerend is voor een dystopische roman is iedere stap van de weg aanwezig.

Het verhaal is traag en kabbelt op een gezapig tempo gans het boek door langzaam vooruit.
Dit is geen groots revolutionair epos over de strijd om de regering te laten vallen, maar de reis van één enkele vrouw die onder ogen moet zien wat ze onder dat regime deed en hiervoor langzaamaan de elementen wordt aangereikt om te leren begrijpen hoe haar wereldbeeld werd gestuurd en gemanipuleerd.

Ik heb enorm genoten om eens van deze kant van het verhaal te lezen. Het was uniek en geeft je zeker stof tot nadenken.

It was okay.

I did struggle a little with the MC there wasn't enough depth to make me want to follow her. I could have put this book down and forgotten about it

The mystery around grace Ward was interesting but wasn't compelling enough.
I expected more from the world of lack of GOV.

The worldbuilding is where Roth excels. It was the same with Divergent the way she writes the oppressive GOV in a form of trying to help but actually it indoctrinating the masses. It was well done and I could see this happening irl but hopefully won't.

There were parts where the story lagged. I wasn't compelled to keep reading and more often that not was meh about the whole thing. I wanted more with Emily Knox she was a compelling character.

Overall an okay read. Meh. The book don't draw much emotion from me as a reader