System Collapse

Hm. Vreemd. Ik heb een vorig boek van de Murderbot-reeks omschreven als een seizoen van een tv-reeks. Dit was één aflevering van een tv-reeks.

Dit is het hele plot van het boek:

• Murderbot en companen zijn op een planeet

• Er is een kolonie op de planeet maar ze is geïnfecteerd door een oud alien virus (verder niet relevant)

• Er blijkt een tweede kolonie te zijn die afgesplitst is van de eerste

• Ze gaan naar die tweede kolonie, weten eerst niet of er wel mensen zijn

• Blijkt dat er mensen zijn en dat slechteriken die ze als quasi-dwangarbeiders willen inlijven, er ook zijn

• Onze vrienden bedenken een manier om de kolonisten van hun gelijk te overtuigen

• Er is een kort gevecht met de slechteriken

• Einde.

Ja, dat is het zo ongeveer.

Nee, dat is niet voldoende voor mij.

Er is iets traumatisch met Murderbot aan de hand. Murderbot is niet uniek, er zijn stapels robots en anderen die bewustzijn hebben en in slavernij gehouden worden. Er moeten ergens nog levende aliens zijn. Er moet meer aan de hand zijn met de megacorporaties in de Corporate Rim.

Hup hup Martha Wells, doe dáár iets mee.

System Collapse is the direct sequel to Network Effect (Book 5), therefore, it is highly recommended to review it prior to diving into this one. There is no introductory summary, and initially there are characters aplenty that would make you feel confused if you've totally forgotten the previous story.

Murderbot is having more feels, even if it doesn't like it. It continues bonding with more humans, and consuming digital media on the side to help it cope with everything going on. We still see it analyzing and overcoming the many situations it gets into (or rather dragged into by its humans), but it is struggling as it bears the weight of the recent events.

This new story has a more introspect and trauma-overcoming tone compared to Fugitive Telemetry's murder mystery and the action-focused Network Effect, but the action scenes are still there and still great.

The series has been really relatable to me so far, and this is no exception. I continuously see glimpses of my own experiences and inner monologues in Murderbot. This one went a bit deeper though. I also have a diary where I've redacted a traumatic event that I tend to not think or talk about, and I had to learn how to process it. I don't blame Murderbot for not knowing how to process things; I'm human and I don't know how to process 90% of my emotions (yeah, I just had my performance reliability drop by 4 points). This read left me feeling emotions so I'm going to the couch to process them in private.

I'm really glad to have given the whole series a read over the last couple of months 🤖💜